Επιστολή Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ προς τον Πατριάρχη Σερβίας κ. Ειρηναίο

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833, Fax +30 210 4518476e-mail: impireos@hotmail.com ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ Ἐν Πειραιεῖ τῆ 29ῃ/9/2015 Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ.κ. Σεραφείμ ἀπέστειλε τήν ἀκόλουθη συγχαρητήριον ἐπιστολήν πρός τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Σερβίας κ.κ. ΕΙΡΗΝΑΙΟΝ διά τήν ἐξαίρετον πρότασι Αὐτοῦ πρός τούς Προκαθημένους τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν διά τήν ἀναγνώρισι τῶν Ἁγίων Η΄ καί Θ΄Οἰκουμενικῶν Συνόδων ὑπό τῆς μελλούσης νά συνέλθῃ Πανορθοδόξου Συνόδου. ΕΚ ΤΗΣ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Ἐν Πειραιεῖ τῇ 29ῃ Σεπτεμβρίου 2015   Πρός Τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Πεκίου Μητροπολίτην Βελιγραδίου καί Καρλοβικίου καί Πατριάρχην τῶν Σέρβων Κύριον κ. ΕΙΡΗΝΑΙΟΝ Εἰς ΒΕΛΙΓΡΑΔΙΟΝ  Μακαριώτατε Δέσποτα, Πάνυ εὐλαβῶς καί μετά πλείστης τιμῆς καί υἱϊκῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης προάγομαι ὅπως ἐπικοινωνήσω μετά τῆς περισπουδάστου  μοι Ὑμετέρας Μακαριότητος, τοῦ πολιοῦ Προκαθημένου τῆς κατά Σερβίαν Ἁγιοσαββιτικῆς Ὀρθοδόξου, Καθολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Γνωστόν τυγχάνει τό πολυσχιδές καί ἐπίμοχθον ἔργον τό ὁποῖον ἐπιτελεῖ ἡ Ὑμετέρα Σεπτή Μακαριότης τόσον διά τόν εὐαγγελισμόν τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν, ὅσον καί διά τόν ἐπιστηριγμόν ὑλικόν καί πνευματικόν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἐν τῇ Ὑμετέρᾳ Θεοφρουρήτῳ κανονικῇ δικαιοδοσίᾳ, τῷ Σεπτῷ Πατριαρχείῳ Σερβίας. Ὡς γνωρίζετε ἡ οἰκονομική περιπέτεια τῆς Ἑλλάδος συμπαρασύρει τόν Ὀρθόδοξον Ἑλληνισμόν εἰς τραγικόν -ἀνθρωπίνως- ἀδιέξοδον ἐκ τοῦ ὁποίου ἡ πανσθενουργός δεξιά τοῦ Ὑψίστου, εἰς τήν ὁποίαν μόνον ἐλπίζομεν, δύναται ἀποφασιστικῶς νά ἐξάγῃ αὐτόν. Ὡσαύ-τως καί ἡ διοικοῦσα καθ’ Ἑλλάδα Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία βιοῖ ἐντόνως τήν τραγικότητα τῆς καταστάσεως, συμπάσχουσα μετά τῶν πιστῶν τέκνων Αὐτῆς γεγονός τό ὁποῖον καθιστᾶ δυσχερή τήν ἐνασχόλησιν μετά σοβαρῶν θεολογικῶν καί δογματικῶν θεμάτων. Ὡς ἐκ τούτου σπεύδω ταπεινῶς καί πολυσεβάστως ἵνα ὑποβάλω τῇ Ὑμετέρᾳ Γεραρᾷ Μακαριότητι, ὡς ἐλάχιστος ἐν Ἐπισκόποις, θερμάς συγχαρητηρίους εὐχάς καί εὐχαριστίας διά τήν Ὑμετέραν πρότασι, θεολογικῶς καί ἐπιστημονικῶς ἐρειδομένην καί στοιχοῦσα πρός τήν Ἀποστολικοπαράδοτον πίστι, ἡ ὁποία ἀνηῦρε εἰς τό πλήρωμα τοῦ χρόνου τήν Ὑμετέραν στιβαράν ἐκκλησιαστικήν Προσωπικότητα, πού ἀνέλαβε τήν ἱεράν ῤηξικέλευθον πρωτοβουλίαν τήν ἐκφράζουσαν καί τήν συνείδησι τῶν ὁμοδόξων Ἀδελφῶν ἐν Χριστῷ Ἐκκλησιῶν, ἀναγνωρίσεως ὑπό τῆς μελλούσης νά συνέλθῃ Πανορθοδόξου Συνόδου, τῆς ἐπί Μεγάλου Φωτίου καί ἐν ἔτει 879-880 ἐν Κωνσταντινουπόλει συγκληθείσης Συνόδου ὡς Ὀγδόης Οἰκουμενικῆς καί τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐν ἔτει 1351 συγκληθείσης Συνόδου, ἐπί Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ ὡς Ἐνάτης Οἰκουμενικῆς, καθ’ ὅτι πληροῦν τάς ἱστορικοκανονικάς προϋποθέσεις καί ἀντιμετώπισαν θεοφιλῶς ὑψίστης σπουδῆς καί σημασίας δογματικά θέματα,  ὥστε νά ὁλοκληρωθῇ πανορθοδόξως ἡ ἔκφρασις τῆς ἑνιαίας ἀκαινοτομήτου καί ἀδιαιρέτου Ἀποστολικῆς καί Πατερικῆς πίστεως καί urbi et orbi νά διακηρυχθῇ πανανθρωπίνως ἡ ὀρθόδοξος αὐτοσυνειδησία καί ὁ κραταιός καί πάντοτε ἐπίκαιρος λόγος τοῦ Παναγίου Πνεύματος καί τῶν θεοφόρων Ἁγίων Πατέρων, διά τοῦ ὁποίου διασφαλίζεται ἡ ἀληθής χριστιανική ἀνθρωπολογία καί ἡ ὀντολογική ἀναγωγή αὐτῆς διά τῆς καθάρσεως, τοῦ φωτισμοῦ καί τῆς θεώσεως ἐντός τοῦ συγκεχυμένου καί δυσδιακρίτου κόσμου πού προωθεῖ τήν ὁμογενοποίησιν καί τήν καταδολίευσιν τοῦ προσώπου. «Ἡ Πατερική Θεολογία εἶναι οὐσιοκρατική καί ἐμπειρική εἶναι αὐθεντική ἐπειδή ἔχει αἰώνιον ἰσχύ, εἶναι χριστοηθής καί ἐσχατολογική διάδοχος καί ὁδοδείκτης διά τό περιβάλλον τῶν ἐσχάτων. Εἰς τήν Πατερικήν Θεολογίαν οἱ σχέσεις θεωρητικῆς καί πρακτικῆς Θεολογίας καί ἠθικῆς μέ τήν ἀποκάλυψι καί σάρκωσι τοῦ Λόγου ἑνοποιοῦνται καί ἑνοποιοῦν τήν ἀνθρώπινη φύσι. Ἡ Ὀρθόδοξη Θεολογία ταυτίζεται μέ τήν Πατερική ἐφ’ ὅσον συμπαράγεται μέ τή Χάρι καί τήν Ἐκκλησία, εἶναι ἐντεταγμένη εἰς μία διαγενεαλογική Θεολογία πού ἀδιακόπως διδάσκει ὀρθοδόξως τήν ἐμπειρία τῆς θεώσεως καί τῶν ἐσχάτων. Τά πρόσωπα τῶν Θεοφόρων Πατέρων τηροῦν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ συνθέτουν, ἀποδίδουν τό Ὅλον μέ θεανθρωπίνην συνέργειαν καί μέ τήν ἀδιάλειπτον σάρκωσι τοῦ Λόγου μέσα ἀπό τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, συγχρονίζουν τόν θεοειδῆ πρασανατολισμό τους, δειγματίζουν ἦθος καί δογματίζουν τήν ἀκαινοτόμητον πίστι. Τό Δόγμα ὡς πίστι καί δόξα λυτρώσεως ἐκφράζει τήν ἀλήθεια τοῦ προσώπου. Ἡ θεολογία τῶν Πατέρων εἶναι συνέπεια θεωρίας καί πράξεως χαριτοβρύτου ζωῆς ταυτόσημον μέ τήν θεοπτίαν πού ἀποδυναμώνει τόν μονισμόν τῆς διανοητικῆς γνώσεως ὡς κυρίαρχο ὄργανον θεολογικῆς καί παιδαγωγικῆς ἐκφορᾶς καί καθοδηγήσεως». Σχετικῶς ἐσωκλείω τάς ἐμπεριστατωμένας ἐργασίας τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ.κ. Ἱεροθέου καί Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ.κ. Ἱερεμίου διά τῶν ὁποίων δύναται ἡ περινούστατος Ὑμετέρα Μακαριότης νά ἐνημερωθῇ περαιτέρω καί τάς συντεθείσας Ἀσματικάς ἀκολουθίας τῶν Ἁγίων Η΄καί Θ΄ Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ἡ Ὑμετέρα πάνσεπτος Μακαριότης, εἰς τήν ὁποίαν πανορθοδόξως μετ’ ἐλπίδος βεβαίας ἐνατενίζομεν, ἀνέλαβε ἐπί τοῦ κραταιοῦ Αὐτῆς ὠμοφορίου διά τῆς συνέσεως, τῆς σοβαρότητος καί τῆς διακρίσεως τῶν γεγονότων, αἱ ὁποῖαι κοσμοῦσιν Αὐτήν τήν πανιερωτάτην καί παμμεγίστην ταύτην εὐθύνην ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί τῆς Οἰκουμενικῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας καί τῶν θεοφόρων Ἁγίων Πατέρων καί Μαρτύρων Αὐτῆς, ἐγγράφουσα ἐκτύπως ἐν ταῖς συνειδήσεσι τῶν ἀνά τήν οἰκουμένην μελῶν τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν  Ἐκκλησίας ἀλλά καί ἐν Βίβλῳ Ζωῆς τό πάνσεπτον Αὐτῆς ὄνομα, ὑποβαλοῦσα τήν ὡς εἴρηται πρότασι εἰς τούς Προκαθημένους τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν καί τάς περί Αὐτούς Ἱεράς Συνόδους, ἵνα λαμβανομένου τοῦ consesus των εἰσαχθῇ ὡς θέμα εἰς τήν ἡμερησίαν διάταξι τῆς μελλούσης νά συνέλθῃ τό προσεχές ἔτος Μεγάλης Συνόδου. Μακαριώτατε Δέσποτα, ἐπετελέσατε ἔργον τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Ἐπετελέσατε ἔργον τοῦ Ζῶντος Τρισυποστάτου Θεοῦ. Εἴησαν τά ἔτη Ὑμῶν, ὄλβια, ὑγιεινά καί πανευφρόσυνα. Ὑποβάλοντες ἐκ προσώπου τοῦ εὐαγοῦς Κλήρου καί τοῦ φιλοχρίστου Λαοῦ τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱ. Μητροπόλεως ἀπείρους υἱϊκάς προσρήσεις καί εὐγνώμονας εὐχαριστίας καί κατασπαζόμενοι τήν Ὑμετέραν Σεπτήν Δεξιάν ἐξαιτούμεθα τάς Ὑμετέρας Σεπτάς θεοπειθεῖς πατρικάς  εὐχάς καί εὐλογίας.   Ο   Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ + ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Απολυτίκιο Αγ. Τεσσαράκοντα Μαρτύρων - 9 ΜΑΡΤΙΟΥΠαρακλητικός Κανών στους Αγίους Τεσσαράκοντα Μεγαλομάρτυρες

Ὁ Ἱερεύς: Εὐλογητός ὁ Θεός ἠμῶν πάντοτε, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.
Ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν.
Δόξα σοί, ὁ Θεός ἠμῶν, δόξα σοί.
Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών καί τά πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καί ζωῆς χορηγός, ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἠμίν καί
καθάρισον ἠμᾶς ἀπό πάσης κηλίδος καί σῶσον, Ἀγαθέ τάς ψυχᾶς ἠμῶν.
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον δός
ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.

Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τή ἀληθεία σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τή δικαιοσύνη σού• καί μή εἰσέλθης εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι
οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισε μέ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ἠκηδίασεν
ἔπ ἐμέ τό πνεῦμά μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πάσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. διεπέτασα
πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοί. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμά μου μή ἀποστρέψης τό πρόσωπόν σου ἄπ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι
τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. ἀκουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοῖ ἤλπισα• γνώρισον μοί, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἤ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἤρα τήν ψυχήν μού•
ἐξελού μέ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξον μέ τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός μού• τό πνεῦμά σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει μέ ἐν γῆ εὐθεία.
Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τή δικαιοσύνη σου ἑξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας
τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλός σου εἰμι.

Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος ἅ΄. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίω, καί ἐπικαλεῖσθε τό ὄνομα τό ἅγιον αὐτοῦ.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος β΄. Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσαν μέ, καί τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου ἐγένετο αὔτη, καί ἔστι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς ἠμῶν.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Εἴτα τά παρόντα Τροπάρια.
Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῶ.
Τῶν Τεσσαράκοντα Χριστοῦ Ἀθλοφόρων, τή προστασία καί θερμή ἀντιλήψει, προσδράμωμεν κραυγάζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς, ρύσασθε δεόμεθα, συνοχῆς καί ὀδύνης,
καί πάσης κακώσεως καί παθῶν ἀκαθάρτων, τούς τήν ἁγίαν ἄθλησιν ὑμῶν, Μάρτυρες θεῖοι, προφρόνως γεραίροντας.

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Θεοτοκίον.
Οὐ σιωπήσομεν πότε, Θεοτόκε, τά, δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀναξιοι• εἰ μή γάρ σύ προίστασο πρεσβεύουσα, τίς ἠμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν ἕως
νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκ σού• σούς γάρ δούλους σώζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν.

Ψαλμός ν΄ (50)
Ἐλέησον μέ, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἑξάλειψον τό ἀνόμημα μου•επί πλεῖον πλῦνον μέ ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας
μοῦ καθάρισον μέ. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω, καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστι διαπαντός. Σοί μόνω ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἄν
δικαιωθῆς ἐν τοῖς λόγοις σου, καί νικήσης ἐν τῷ κρίνεσθαι σέ. Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησε μέ ἡ μήτηρ μου. Ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας,
τά ἄδηλα καί τά κρύφια της σοφίας σου ἐδήλωσας μοί. Ραντιεῖς μέ ὑσσώπω, καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς μέ, καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοί ἀγαλλίασιν καί
εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀποστρεψον τό πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἑξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον
ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μή ἀπορρίψης μέ ἀπό τοῦ προσώπου σου καί τό πνεῦμά σου τό ἅγιον μή ἀντανέλης ἄπ ἐμοῦ. Ἀπόδος
μοί τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καί πνεύματι ἠγεμονικῶ στήριξον μέ. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου, καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσι. Ρύσαι μέ ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός,
ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου•αγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τά χείλη μου ἀνοίξεις, καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν σου. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν,
ἔδωκα ἀν•ολοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῶ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε,
ἐν τή εὐδοκία σου τήν Σιῶν, καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλήμ• τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα• τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριον
σού μόσχους.

Εἴτα ψάλλομεν τάς Ὠδᾶς τοῦ Κανόνος.
Ὠδή ἅ΄. Ἦχος πλ. δ΄. Ὑγρᾶν διοδεύσας.
Λαμπτῆρες τῆς πίστεως τοῦ Χριστοῦ, παθῶν μου τόν ζόφον, Τεσσαράκοντα Ἀθληταί λύσατε ὑμῶν ταῖς ἰκεσίαις, καί πρός τό φῶς μέ τό θεῖον ἰθύνατε.
Ἰάσεις βλυστάνοντες δαψιλεῖς, ἰάσεως θείας, Τεσσαράκοντα Ἀθληταί, ἠμᾶς τούς κάτ΄ἄμφω ἀσθενοῦντας, τή ἀντιλήψει ὑμῶν ἀξιώσατε.
Τόν νοῦν ὑποτάξας τοῖς γεηροῖς, καί μή θέλων πράττω, ἅ οὐκ ἐξεστί μοί ποιεῖν , ἄλλ΄ὤ Ἀθλοφόροι του Σωτῆρος, τῆς τῶν παθῶν μέ δουλείας λυτρώσασθε.

Θεοτόκιον
Ἁγίασμα δόξης τῆς θεϊκῆς, ἁγίασον Κόρη, μολυνθεῖσαν μου τήν ψυχήν, καί τῆς χαλεπῆς μέ ἁμαρτίας, ὡς ἐλεήμων ἁπάλλαξον Ἄχραντε.

Ὠδή γ΄. Οὐρανίας ἁψίδος
Ἰσχυρῶς καθελόντες, τήν τοῦ ἐχθροῦ ἔνστασιν, τούτου τῆς ὁρμῆς καί μανίας, καί ἐπιθέσεως, ἀνεπηρέαστον, ἠμῶν τόν βίον τηρεῖτε, ταῖς ὑμῶν δεήσεσι, Μάρτυρες ἔνδοξοι.
Συνημμένοι τή πίστει, τή τοῦ Χριστοῦ Μάρτυρες, ἐπί τό αὐτό ἐν Κυρίω, ἠμᾶς συνάψατε, ἐν πάντας φρόνημα, βίω ἀμέμπτω προσφέρειν, ἴνα δόξης μέτοχοι, θείας γενώμεθα.
Ὑπέρ πάντων, πρεσβεύειν, καί δυσωπεῖν πάντοτε, τόν Παντελεήμονα Λόγον, μή διαλίπητε, ἅγιοι Μάρτυρες, τῶν ἐκ ψυχῆς προσκαλούντων, ὑμᾶς εἰς βοήθειαν, ἐν περιστάσεσι.

Θεοτόκιον
Μητροπάρθενε Κόρη, ἡ τόν Χριστόν τέξασα, τόν τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, οἴκτω ἀράμενον, ἄρον καί σκόρπισον, ἐκ τῆς ἀθλίας ψυχῆς μου, τῶν πλημμελημάτων μου,
τό ἀχθοφόρημα.
Διασωσον ἐκ πάσης βλάβης καί θλίψεως καί ὀδύνης, θεία χορεία Μαρτύρων τῶν Τεσσαράκοντα, τούς προσιόντας τή θεία ὑμῶν πρεσβεία.
Ἐπιβλεψον ἐν εὐμενεία, Πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, καί ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.

Αἴτησις καί τό Κάθισμα.
Ἦχος β΄. Πρεσβεία θερμή
Προστᾶται θερμοί, καί θεῖοι ἀντιλήπτορες, καί τείχη στερρά, τῆς Ἐκκλησίας πέλοντες, Μάρτυρες Τεσσαράκοντα, ταῖς ὑμῶν πρός Χριστόν παρακλήσεσιν, ἀσινή καί εἰρηναίαν ἀεί,
ἠμῶν τήν ζωήν διατηρήσατε.

Ὠδή δ΄. Εἰσακήκοα Κύριε
Ὡς ὀπλίται περιδοξοι, Μάρτυρες τῆς δόξης τοῦ Παντοκράτωρος, θείοις ὄπλοις καθοπλίσατε, ἠμᾶς κάτ΄ἐχθροῦ του πολεμήτορος.
Νοσημάτων τόν καύσωνα, τόν καταναλίσκοντα τήν ζωήν ἠμῶν, δρόσω θείας παρακλήσεως, Μάρτυρες Κυρίου κατασβέσατε.
Ἀπό πάσης στενώσεως, καί ἐπιβουλῆς ἐχθροῦ του ἀλάστορος, Ἀθλοφόροι Τεσσαράκοντα, τούς ὑμᾶς τιμώντας ἀπαλλάξατε.

Θεοτόκιον
Θεραπείας ἀξίωσον, τόν συντετριμμένον Κόρη ἱκέτην σου, καί τόν νοῦν μου ἀποκάθαρον, τόν ρερυπωμένον σαρκός πάθεσι.

Ὠδή ἐ΄. Φώτισον ἠμᾶς
Λύσιν τῶν δεινῶν, περιστάσεων καί θλίψεων, Τεσσαράκοντα γενναῖοι Ἀθληταί, καί ζωήν εἰρηνικήν ἠμίν αἰτήσασθε.
Ἡ περιφανής, προστασία ὑμῶν Μάρτυρες, ὑπέρ ἥλιον ἐκλάμπουσα ἠμίν, διαλύει τοῦ Βελίαρ τά βουλεύματα.
Τήξιν τῶν μελῶν, ἐν τῷ κρύει ὑπομείναντες, ἀγαπήσεως τό πῦρ τῆς θεϊκῆς, ταῖς ψυχαῖς ἠμῶν ἀνάψατε μακάριοι.

Θεοτόκιον
Αἴσθησιν Ἁγνή, τή ψυχή μου δίδου πάντοτε, τῆς μελλούσης καταδίκης φοβερᾶς, ἴνα βίον ἀκηλίδωτον βιώσωμαι.

Ὠδή στ΄. Τήν δέησιν ἐκχεῶ
Ἰάσασθε, τήν ψυχήν μου νοσοῦσαν, ἐπιμόνοις τῶν παθῶν ἐργασίαις, τῆς ἐν ἐμοί ἁμαρτίας τό κράτος, ἀπονεκροῦντες ἰσχύϊ τή ἄνωθεν, ταῖς παρακλήσεσιν ὑμῶν,
Τεσσαράκοντα Ἅγιοι Μάρτυρες.
Συνόμιλοι, τῶν ἁγίων Ἀγγέλων, Τεσσαράκοντα Χριστοῦ Ἀθλοφόροι, τήν κάθ΄ἠμῶν φερομένην μανίαν, τοῦ πονηροῦ κοσμοκράτορος παύσατε, καί κυβερνήσατε ἠμᾶς,
πρός λιμένα τοῦ θείου θελήματος.
Ὡς συμφρονες, καί ὁμόψυχοι ὄντες, Τεσσαράκοντα Χριστοῦ Ἀθλοφόροι, ἐν εὐσεβεία καί ἄθλοις ἁγίοις, ἐν ὁμονοία ἠμᾶς συντηρήσατε, καί ἐν ἀγάπη ἀληθεῖ, καί ζωῆς
θεαρέστου λαμπρότητι.

Θεοτόκιον
Θεονυμφε, Μαριάμ Πανάχραντε, τήν χρανθείσαν ἠδοναῖς ἀκαθάρτοις, καί δουλωθεῖσαν πικρά συνηθεῖα, τή ρυπτική σου χρησότητι κάθαρον, καρδίαν μου τήν ταπεινήν,
πρός ζωήν καθαράν μέ ἰθύνουσα.
Διασωσον ἐκ πάσης βλάβης καί θλίψεως καί ὀδύνης, θεία χορεία Μαρτύρων τῶν Τεσσαράκοντα, τούς προσιόντας τή θεία ὑμῶν πρεσβεία.
Ἄχραντε ἡ διά λόγου τόν Λόγον ἀνερμηνεύτως, ἔπ΄ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον, ὡς ἔχουσα Μητρικήν παρρησίαν. χριστιανος.gr



Αἴτησις καί τό Κοντάκιον.
Ἦχος β΄. Ταῖς τῶν αἱμάτων σου
Ὡς στρατιῶται Χριστοῦ ἀκατάπληκτοι, οἱ Τεσσαράκοντα Ἅγιοι Μάρτυρες, ἐχθρῶν ἀοράτων τό σύστημα, τῶν κάθ΄ἠμῶν κινουμένων ἑκάστοτε, ὑμῶν ταῖς πρεσβείαις συντρίψατε.

Προκείμενον
Διήλθομεν διά πυρός καί ὕδατος, καί ἐξήγαγες ἠμᾶς εἰς ἀναψυχήν.
Στίχος. Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ.

Εὐαγγέλιον. Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον (κ΄. 1-16)
Εἶπεν ὁ Κύριος τήν παραβολήν ταύτην , Ὠμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπω οἰκοδεσπότη, ὅστις ἐξῆλθεν ἅμα πρωΐ μισθώσασθαι ἐργάτας εἰς τόν ἀμπελώνα αὐτοῦ.
Συμφωνήσας δέ μετά τῶν ἐργατῶν ἐκ δηναρίου τήν ἡμέραν, ἀπέστειλεν αὐτούς εἰς τόν ἀμπελώνα αὐτοῦ. Καί ἐξελθῶν περί τήν τρίτην ὥραν, εἶδεν ἄλλους ἐστώτας ἐν τή
ἀγορά ἀργούς, καί ἐκείνοις εἶπεν , Ὑπάγετε καί ὑμεῖς εἰς τόν ἀμπελώνα, καί ὁ ἐάν ἡ δίκαιον, δώσω , ὑμίν. Οἱ δέ ἀπῆλθον. Πάλιν ἐξελθῶν περί τήν ἕκτην καί ἐννάτην ὥραν,
ἐποίησεν ὠσαύτως. Περί δέ τήν ἑνδεκάτην ὥραν ἐξελθῶν, εὖρεν ἄλλους ἐστώτας ἀργούς, καί λέγει αὐτοῖς , Τί ὧδε ἐστήκατε ὅλην τήν ἡμέραν ἀργοί; Λέγουσιν αὐτῶ, Ὅτι
οὐδείς ἠμᾶς ἐμισθώσατο. Λέγει αὐτοῖς , Ὑπάγετε καί ὑμεῖς εἰς τόν ἀμπελώνα, καί ὁ ἐάν ἤν δίκαιον, λήψεσθε. Ὀψίας δέ γενομένης, λέγει, ὁ Κύριος του ἀμπελῶνος τῷ
ἐπιτρόπω αὐτοῦ. Κάλεσον τούς ἐργάτας, καί ἀπόδος αὐτοῖς τόν μισθόν, ἀρξάμενος ἀπό τῶν ἐσχάτων ἕως τῶν πρώτων. Καί ἐλθόντες οἱ περί τήν ἑνδεκάτην ὥραν, ἔλαβον ἀνά
δηνάριον. Ἐλθόντες δέ οἱ πρῶτοι, ἐνόμισαν ὅτι πλείονα λήψονται , καί ἔλαβον καί αὐτοί ἀνά δηνάριον. Λαβόντες δέ, ἐγόγγυζον κατά τοῦ οἰκοδεσπότου, λέγοντες , Ὅτι οὗτοι οἱ
ἔσχατοι μίαν ὥραν ἐποίησαν, καί ἴσους ἠμίν αὐτούς ἐποίησας, τοῖς βαστάσασι τό βάρος τῆς ἡμέρας καί τόν καύσωνα. Ὁ δέ ἀποκριθεῖς, εἶπεν ἐνί αὐτῶν. Ἑταῖρε, οὐκ ἀδικῶ σέ
, οὐχί δηναρίου συνεφώνησας μοί; Ἄρον τόν σόν, καί ὕπαγε , θέλω δέ τούτω τῷ ἐσχάτω δοῦναι ὡς καί σοί , ἡ οὐκ ἐξεστι μοί ποιῆσαι ὁ θέλω ἐν τοῖς ἐμοῖς; Ἡ ὁ ὀφθαλμός σου
πονηρός ἐστιν, ὅτι ἀγαθός εἰμι; Οὕτως ἔσονται οἱ ἔσχατοι πρῶτοι, καί οἱ πρῶτοι ἔσχατοι , πολλοί γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δέ ἐκλεκτοί.

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Τάις τῶν Ἀθλοφόρων, πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἁπάλλαξον τά πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἑξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.

Στίχος: Ἐλεῆμον, ἐλέησον μέ ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἑξάλειψον τό ἀνόμημά μου. χριστιανος.gr

Ἦχος Πλ. β΄.Ὅλην ἀποθέμενοι
Μάρτυρες ἀήττητοι, τοῦ Βασιλέως τῆς δόξης, οἱ στερρῶς δί΄ὕδατος, καί πυρός ἀθλήσαντες, καρτερεῖν πάντοτε, καί ἀνδρείως φέρειν, ἐνισχύσατε δεόμεθα, ἠμᾶς μακάριοι, τάς
ἐπιφορᾶς τάς τῶν θλίψεων, ἴνα πταισμάτων ἄφεσιν, δί΄αὐτῶν θεόθεν ληψόμεθα, καί τάς τοῦ Βελίαρ, ἐκτρέψωμεν παντοίας προσβολᾶς, ὤ Ἀθληταί Τεσσαράκοντα, εὐσεβῶν
ὑπέρμαχοι..

Ὁ Ἱερεύς:
Σῶσον ὁ Θεός τόν λαόν σου καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σού• ἐπισκεψαι τόν κόσμον σου ἐν ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς. Ὑψωσον κέρας Χριστιανῶν ὀρθοδόξων καί καταπεμψον
ἐφ’ ἠμᾶς τά ἐλέη σου τά πλούσια• πρεσβείαις τῆς παναχράντου Δεσποίνης ἠμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας• δυνάμει τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυρού• προστασίαις
τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων• ἰκεσίαις τοῦ Τιμίου καί Ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου• τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί πανευφήμων Ἀποστόλων•
ὧν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἠμῶν, μεγάλων ἱεραρχῶν καί οἰκουμενικῶν διδασκάλων Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ἀθανασίου καί
Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμμονος, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας. Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις, Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος, τῶν Θαυματουργών• τῶν ἁγίων ἐνδόξων
μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τύρωνος καί Στρατηλάτου, τῶν ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καί Ἐλευθερίου, τῶν ἁγίων
ἐνδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων. Τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Πατέρων ἠμῶν. Τῶν ἁγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καί ’Ἄννης. Τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων ἐν
Σεβαστεία ἀθλήσαντες, καί πάντων σου τῶν Ἁγίων. Ἰκετεύομεν σέ, μόνε πολυέλεε Κύριε. Ἐπάκουσον ἠμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων σου καί ἐλέησον ἠμᾶς. χριστιανος.gr

Ὠδή ζ΄. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας
Ἐνωθέντες τή πίστει, ὁμοψύχω καρδία ὁμού ἠθλήσατε , διο τηρεῖν νομίμως, ἑνότητα τήν θείαν, τῷ συνδέσμω τῆς πίστεως, σθενώσατε καί ἠμᾶς, γενναῖοι Ἀθλοφόροι.
Ἰλύϊ μέ παγέντα, χαλεπῆς ἁμαρτίας νοός κουφότητι, ἑλκύσατε πρός ὕψος, γνώσεως μετανοίας, Τεσσαράκοντα Μάρτυρες, καί καθαρᾶς βιοτῆς, καί ἀπαθείας θείας.
Ἠθληκότες νομίμως, τῶν ἀνόμων τό θράσος κατεπαλαίσατε , διο τῆς ἀνομίας, κατά Δαβίδ τόν θεῖον, τῶν χειμάρρων μέ ρύσασθε, πρός ὕδωρ τό τῆς ζωῆς, θείως μέ ὁδηγοῦντες.

Θεοτόκιον
Νοῦν καί σῶμα μολύνας, ὤ ἀμόλυντε Κόρη παθῶν ἀσχέτοις ὀρμαῖς, τήν σήν ἐπικαλοῦμαι, βοήθειαν ἐν τάχει, ἤν μοί δίδου Πανάχραντε, ἴνα ρυσθῶ τῆς πικρᾶς, τοῦ χείρονος
ἀπάτης.

Ὠδή ἡ΄. Τόν Βασιλέα
Γνώσει ἁγία, τῆς ἐν Χριστῷ πολιτείας, συνετίσατε τόν νοῦν μου Ἀθλοφόροι, ἴνα τοῦ Κυρίου τό θέλημα ποιήσω.
Ἔργων ἁγίων, καί ἀρετῶν σωτηρίων, ἀνεπαίσχυντον ἐργάτην δείξατε μέ, Μάρτυρες Κυρίου, ὑμῶν τή ἀντιλήψει.
Ρύποις κάθ΄ὥραν, τῆς πονηρᾶς ἁμαρτίας, τήν εὐγένειαν ρυπαίνω τῆς ψυχῆς μου, ἄλλ΄ὤ Ἀθλοφόροι, ρυθμίσατε τόν νοῦν μου.

Θεοτόκιον
Ἁγνή Παρθένε, τήν ἀναγνόν μου καρδίαν, καταλάμπρυνον φωτί τῆς μετανοίας, ἴνα τῆς αἰσχίστης, ρυσθῶ δουλοπαθείας.

Ὠδή θ΄. Κυρίως Θεοτόκον
Σωτήριοι λιμένες, τῶν θαλαττευόντων, ταῖς τρικυμίαις τοῦ βίου ἑκάστοτε, ὤ Τεσσαράκοντα Μάρτυρες κόσμω ὤφθητε.
Ἰθύνατε ὑψόθεν, πρός ζωῆς εἰσόδους, ἐξ ἀνοδίας δεινῶν παραβάσεων, τούς πρός ὑμᾶς ἀφορώντας Ἅγιοι Μάρτυρες.
Μαρτύρων τοῦ Σωτῆρος, φάλαγξ τροπαιοῦχε, ἐκπληρωτᾶς μαρτυρίων ἀναδεῖξον, τῶν θεϊκῶν τους τιμώντας ὑμῶν τήν ἄθλησιν.
Οἱ πάντων εὐσεβούντων, ἄγρυπνοι προστᾶται ὤ Τεσσαράκοντα Ἅγιοι Μάρτυρες, τῆς ἀρωγῆς ἠμίν πάσι τήν χάριν δίδοσθε. χριστιανος.gr

Θεοτόκιον
Ὑπερφωτε λυχνία, τῆς ἀΰλου δόξης, τήν σκοτισθεῖσαν ψυχήν μου καταύγασον, τή φωταυγεία Παρθένε τῆς σῆς χρηστότητος.

Ἄξιον ἐστίν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σέ τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον καί μητέρα τοῦ Θεοῦ ἠμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ καί ἐνδοξοτέραν
ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν τήν ὄντως Θεοτόκον σέ μεγαλύνομεν. χριστιανος.gr

Καί τά παρόντα Μεγαλυνάρια
Χαίροις Ἀθλοφόρων παρεμβολή, ἡ τετράκις δέκα, κροτουμένη περιφανῶς , χαίρετε ὀπλίται, Χριστοῦ τοῦ Βασιλέως, ἐχθρῶν τάς παρατάξεις οἱ θριαμβεύσαντες.
Πίστει συνημμένοι τή ἀληθεῖ, ἐν φρόνημα πάντες, ἐπιδείξασθε εὐσεβῶς, καί ἅγιος δῆμος, ὀφθέντες Ἀθλοφόροι, ὑπέρ Χριστοῦ νομίμως ἠνδραγαθήσατε.
Πῦρ τῆς ἀγαπήσεως τοῦ Χριστοῦ, φέροντες πλουσίως, τήν ἀνύποιστον τοῦ κρυμοῦ, ἠνέγκατε βίαν, ἐν χειμερίω ὥρα, καί πρός ζωῆς ἀλήκτου θάλψιν μετέβητε.
Τεσσαρακοντάδος τῆς εὐκλεοῦς, Μαρτύρων τῶν θείων, τίς ὑμνήσει ὡς ἀληθῶς, τούς λαμπρούς ἀγώνας; Κρυμού γάρ τήν μανίαν, καί τοῦ πυρός τήν φύσιν ὄντως ἐνίκησαν.
Δί΄ὕδατος Μάρτυρες καί πυρός, στερρῶς διελθόντες, ὡς ὁ θεῖος φησί Δαβίδ, πρός τήν αἰωνίαν, ἀναψυχήν καί δόξαν, εἰσήλθετε ἐνδόξως ὤ Τεσσαράκοντα.
Ὥσπερ τεσσαράκοντα φαεινοί, λάμπετε ἀστέρες, τῶν θαυμάτων ταῖς ἀστραπαῖς, καί τάς διανοίας ἠμῶν χαρᾶς πληροῦτε, φωτί τῷ γλυκυτάτω τῆς ὑμῶν χάριτος.
Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἵ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι πάντες μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τό σωθῆναι ἠμᾶς. χριστιανος.gr

Τό Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον
δός ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.

Καί τό Ἀπολυτίκιον ὡς ἑξῆς.
Ἦχος ἅ΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης
Τούς γενναίους ὀπλίτας τοῦ τῶν ὅλως Δεσπόζοντος, τούς συγκροτηθέντας ἐν πίστει, ὁμοφρόνως τιμήσωμεν , Χριστῷ γάρ στρατευθέντες εὐσεβῶς, δί΄ὕδατος διῆλθον
καί πυρός, καί πρός θείαν εἰσελθόντες ἀναψυχήν, προΐστανται τῶν βοώντων , δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς, Τεσσαράκοντα Μάρτυρες.

Ἤ ἕτερον Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως
Θείω Πνεύματι, συγκροτηθέντες, δῆμος ὤφθητε, τροπαιοφόρος, Ἀθλοφόροι Χριστοῦ Τεσσαράκοντα , διά πυρός γάρ καί ὕδατος ἔνδοξοι, δοκιμασθέντες λαμπρῶς ἐδοξάσθητε.
Ἄλλ΄αἰτήσασθε, Τριάδα τήν Ὑπερούσιον, δωρήσασθε ἠμίν τό μέγα ἔλεος.

Εἴτα ἐκτενής καί ἀπόλυσις, μέθ΄ἤν τό ἑξῆς.
Ἦχος β΄. Ὄτε ἐκ τοῦ ξύλου Σέ νεκρόν
Δῆμε Ἀθλοφόρων εὐκλεῶν, τεσσαρακοντάδος ἁγίας, Ἅγιοι Μάρτυρες, πρόμαχοι καί ἔφοροι Χριστιανῶν εὐσεβῶν, πάσης βλάβης καί θλίψεως, καί πάσης ἀνάγκης, ἀνωτέρους
πάντοτε, διατηρεῖτε ἠμᾶς, ἄφεσιν ἠμίν τῶν πταισμάτων, παρά τοῦ Χριστοῦ ἑξαιτοῦντες Ἀθληταί Κυρίου Τεσσαράκοντα.

Ἦχος πλ. δ΄.
Δέσποινα προσδεξαι, τάς δεήσεις τῶν δούλων σου, καί λύτρωσαι ἠμᾶς, ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως.

Ἦχος β΄.
Τήν πάσαν ἐλπίδα μου, εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξον μέ ὑπό τήν σκέπην σου.

Ὁ Ἱερεύς: Δί’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἠμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἠμᾶς. Ἀμήν.

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ

(Εορτάζοντες την 9ην Κυριακήν από το Πάσχα)
(Ποιηθείς υπό αρχιμ. Φιλοθέου Ζερβάκου)
Μετά το, Κύριε εισάκουσον, και το, Θεός Κύριος ψάλλομεν τα παρόντα τροπάρια:
Ήχος δ’. Τη Θεοτόκω.
Αγίων Πάντων τους χορούς ευφημήσωμεν, των Ασωμάτων λειτουργών τα στρατεύματα, και Αποστόλων θείων τε Μαρτύρων τους χορούς, τους προ Νόμου άπαντας, και εν Νόμω προφήτας, Ιεράρχας άμα τε, και Οσίων τον δήμον, και Γυναικών Αγίων την πληθύν, αξιοχρέως αυτούς μακαρίζοντες.
Δόξα. Το αυτό.
Και νύν. Θεοτοκίον.
Ου σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε, τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι, ει μη γαρ συ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δε διαφύλαξεν έως νυν ελευθέρους; Ούκ αποστώμεν Δέσποινα εκ σου˙ σους γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.
Ο Ν’. Και ψάλλεται ο Κανών των Αγίων Πάντων μεθ’ ευλαβείας.
Ωδή α’. Ήχος πλ. δ’. Αρματηλάτην Φαραώ.
Τριάς αγία ιεραίς εντεύξεσιν, Αγίων Πάντων νυνί, σους αχρείους δούλους, οίκτειρον ελέησον, και βασιλείας ποίησον, κληρονόμους συν τούτοις, ως αν σε πάντες δοξάζομεν, και μη στερηθώμεν της δόξης σου.

Ο Μιχαήλ και Γαβριήλ οι πρόκριτοι, των Ασωμάτων Νοών, αι νοεραί τάξεις, στρατιαί ουράνιαι, μεθ’ ών και συ πιστότατε, της εμής ζωής φύλαξ, Χριστόν αεί ώ παρίστασθε, μέμνησθε πρεσβεύειν σηθήναί με.
Δόξα.
Πέτρε και Παύλε Ιωάννη πρόκριτε, θεολογίας πηγή, και ο λοιπός άπας, Αποστόλων σύλλογος, Μαρτύρων και Οσίων τε, και Αγίων απάντων, Χριστώ πρεσβεύειν μη παύσητε, υπέρ της εμής συγχωρήσεως.
Και νυν.
Εκ στειρευούσης κυηθείσα Πάναγνε, συ παραδόξως γαστρός, τίκτεις Θεόν Λόγον, υπέρ λόγον άφθορος, και μετά τόκον μείνασα, τούτον αεί δυσώπει, συν τοις σεπτοίς σου γεννήτορσιν, δούναί μοι πταισμάτων συγχώρησιν.

Ωδή γ’. Ο στερεώσας κατ’ αρχάς.
Εν τη δευτέρα σου Χριστέ, και φοβερά παρουσία, σύνταξόν με δεξιοίς σου προβάτοις, της ευκταίας σου φωνής, καταξιών ως εύσπλαγχνος, ταις των Αγίων Πάντων, πανευπροσδέκτοις δεήσεσι.

Της Θηβαΐδος ο βλαστός, ο Παύλος συν Αντωνίω, και Ευθύμιος συνάμα ο μέγας, Θεοδόσιος ομού, Σάββας, Εφραίμ, Ευθύμιος, και Ιωάσαφ πάντες, οι Όσιοι ευφημήσθωσαν.

Επιθυμίας βλαβεράς, θυμού δεινής ακηδίας, και παθών παντοδαπών ρύσασθέ με, Ιεράρχαι του Χριστού, Βασίλειε, Γρηγόριε, και ο χρυσούς την γλώτταν, και πάντες θείοι διδάσκαλοι.
Θεοτοκίον.
Η τετοκυία τον Χριστόν, αυτόν δυσώπει Παρθένε, συν Παρθένοις τε και Μάρτυσιν άμα, και Οσίαις γυναιξί, Ματρώνη, Θεοκτίστη τε, και ταις λοιπαίς αμνάσι, του οικτειρήσαι και σώσαί με.

Διάσωσον από κινδύνων σους δούλους, πληθύς αγίων απάντων, ότι τη θεία υμών σκέπη αεί προστρέχομεν, του ρυσθήναι παντοίας βλάβης.
Επίβλεψον εν ευμενεία πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, και ίασαι της ψυχής μου το άλγος.
Είτα γίνεται υπό του Ιερέως Αίτησις. Κάθισμα.
Ήχος β’. Πρεσβεία θερμή.
Αγίων πληθύς, απάντων η πανένδοξος, ημάς τους πιστώς τη σκέπη υμών προστρέχοντας, εκ κινδύνων ρύσατε, και πάσης δεινής κακώσεως, υμείς γαρ αεί το θείον ευμενίζετε, την λύτρωσιν βραβεύοντες.

Ωδή δ’. Συ μου ισχύς Κύριε.
Αι στρατιαί των ουρανίων Δυνάμεων, συν Προδρόμω, Προφήται Απόστολοι, και Ιεράρχαι πανευκλεείς, Μάρτυρες οι θείοι, Οσίων κλίτος Δικαίων τε, και Άγιοι Πάντες, πρεσβεύσατε Κυρίω, υπέρ πάντων των πίστει τιμώντων υμάς.


Της ζοφεράς όψεως εν τη εξόδω μου, των δαιμόνων, ρύσασθέ με δέομαι, οι του Χριστού θείοι Αθληταί, Στέφανε ο πρώτος, συν Θεοδώροις Γεώργιε, Δημήτριε, Αρέθα, και οι εν Σεβαστεία, συν αυτοίς δε και Πάντες οι Άγιοι.

Έργοις κακοίς γεγηρακώς ο ασύνετος, παροργίζω σου την αγαθότητα, και πάσαν διηνεκώς, λόγοις τε και έργοις, παραπικραίνω Φιλάνθρωπε, αλλά ταις της Μητρός σου και Αγίων απάντων, ικεσίαις μοι δος την συγχώρησιν.
Θεοτοκίον.
Πλήν σου Αγνή, άλλην ούκ έχω βοήθειαν, και εκτός σου, σκέπην ούκ επίσταμαι, συ μου ελπίς, συ καταφυγή, συ μου ευεργέτις, συ μου ετοίμη αντίληψις, και σε επικαλούμαι, από πάσης ανάγκης, εξελούμαι και σώσον πρεσβείαις σου.

Ωδή ε’. Ίνα τι με απώσω.
Φοβερά σου η κρίσις, λίαν και αδέκαστος και απαραίτητος, αλλά και δικαία, και ο ταύτης ουδείς εξαιρούμενος, μόνον συ ο μόνος, έχων Χριστέ την εξουσίαν, ταις ευχαίς των Αγίων σου σώσόν με.

Του Χριστού Ιεράρχαι, σοφέ Αθανάσιε, Πάτερ Νικόλαε, Άνθιμε Σπυρίδων, και Παρθένιε, Κύριλλε, Λέοντες, και πας άλλος μύστης, υπέρ ημών των αναξίων, ικετεύειν μη παύσητε Άγιοι.

Οι του Χριστού της αγίας κλήσιν Αναστάσεως, φέρουσαι Μάρτυρες και Αικατερίνα, συν αυταίς η γενναία Κυριακή, Θέκλα τε, και πάσαι, δια Χριστόν θανατωθείσαι, την νεκράν μου ψυχήν αναστήσατε.
Θεοτοκίον.
Η Κυρία του κόσμου, τον κυριευθέντα με τοις παραπτώμασι, δούλον του Υιού σου, καταξίωσον Κόρη γενέσθαι με, όνπερ εκδυσώπει, συν της Αγίοις αυτού πάσιν, εξαλείψαι παθών μου το πέλαγος.
Ωδή ς’ . Ιλάσθητί μοι Σωτήρ.
Πεφωτισμένοι Χριστού, φωτίσατέ με Απόστολοι, τον σκοτισθέντα δεινοίς, κακοίς και γηράσαντα, αισχρώς τε βιώσαντα, συν Αγίοις πάσι, τον Κριτήν μοι ευμενίσατε.


Συν Μιχαήλ και Γαβριήλ, οι του Θεού Αρχιστράτηγοι, και ο φρουρών με αεί, σωτήριος Άγγελος, και πάντες Ασώματοι, προ μετάνοιάν με, νυν προ τέλους επιστρέψατε.

Προφήται πανευκλεείς, και θεηγόροι Απόστολοι, των Αθλοφόρων χορός, Ιεράρχαι πάνσοφοι, Όσιοι και Δίκαιοι, νυν εκδυσωπείτε, λυτρωθήναι με κολάσεως.

Την σην Μητέρα Χριστέ, και τους Αγίους σου άπαντας, προσδέχου υπέρ ημών, αεί δυσωπούντάς σε και δώρησαι άφεσιν, των πολλών πταισμάτων, και κολάσεως με λύτρωσαι.

Διάσωσον, από κινδύνων δούλους υμών χορός Αγίων Πάντων, ότι τη σκέπη υμών αεί καταφεύγομεν, ως άγρυπνοι όντες βοηθοί εν ανάγκαις.
Άχραντε, η δια λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως, επ’ εσχάτων των ημερών τεκούσα, δυσώπησον, ως έχουσα Μητρικήν παρρησίαν.
Ενταύθα μνημονεύει ο Ιερεύς ως είθισται και ευθύς το:
Κοντάκιον. Ήχος β’. Προστασία.
Ιατροί της ψυχής και του σώματος άμισθοι, των εν ζάλη λιμένες γαληνοί και αχείμαστοι, Άγιοι άπαντες, ικέτας ημάς σπεύσατε θεραπεύσαι αεί, τους κατ’ άμφω.

Ασθενείς, και προς υμάς καταφεύγοντας, στήσατε καταιγίδας, παύσατε τρικυμίας, των επερχομένων ημίν, Κυρίου πιστοί θεράποντες.
Προκείμενον.
Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις αυτού.
Στίχ. Τοις Αγίοις τοις εν τη γη αυτού εθαυμάστωσεν ο Κύριος.

Ευαγγέλιον. Εκ του κατά Ματθαίον.
Είπεν ο Κύριος τοις εαυτού μαθηταίς. Πας ουν όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς. Όστις δ’ αν αρνήσηταί με έμπροσθεν των ανθρώπων, αρνήσομαι αυτόν καγώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς. Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γην˙ ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν. Ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής˙ και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού.
Ο φιλών πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ ούκ έστι μου άξιος˙ και ο φιλών υιόν ή θυγατέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος˙ και ος ου λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί οπίσω μου, ούκ έστι μου άξιος. Ο ευρών την ψυχήν αυτού απολέσει αυτήν, και ο απολέσας την ψυχήν αυτού ένεκεν εμού ευρήσει αυτήν. Ο δεχόμενος υμάς εμέ δέχεται, και ο εμέ δεχόμενος δέχεται τον αποστείλαντά με. Ο δεχόμενος προφήτην εις όνομα προφήτου μισθόν προφήτου λήψεται, και ο δεχόμενος δίκαιον εις όνομα δικαίου μισθόν δικαίου λήψεται. Και ος εάν ποτίση ένα των μικρών τούτων ποτήριον ψυχρού μόνον εις όνομα μαθητού, αμήν λέω υμίν, ουο μη απολέση τον μισθόν αυτού.
Δόξα.
Ταις των σων Αγίων Πάντων ικεσίαις Ελεήμων, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
Και νυν.
Ταις της Θεοτόκου πρεσβείαις Ελεήμων, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
Στίχ. Ελέησόν με ο Θεός… και το Ιδιόμελον.

Ήχος πλ. β’. Όλην αποθέμενοι.


Ηλίου φαιδρότερον, νυν εξανέτειλεν όντως, η φαιδρά πανήγυρις, τοις του κόσμου πέρασι πάντες Άγιοι, μυστικαίς λάμψεσι, τους πιστούς άπαντας, χαρμοσύνως καταλάμπουσα, και αγλαΐζουσα, ήν συναθροίσαντες γεραίρομεν, ενθέοις μελωδήμασι, και ψαλμοίς και ύμνοις και άσμασιν˙ πιστώς δυσωπούντες, πρεσβεύειν τω Χριστώ υπέρ ημών, Χριστού θεράποντες Άγιοι, πάντες παμμακάριστοι.

Ουδείς προστρέχων επί σοι, κατησχυμένος από σου εκπορεύεται αγνή Παρθένε Θεοτόκε˙ άλλ’ αιτείται την χάριν και λαμβάνει το δώρημα, προς το συμφέρον της αιτήσεως.

Μεταβολή των θλιβομένων απαλλαγή των ασθενούντων υπάρχουσα, Θεοτόκε Παρθένε, σώζε πόλιν και λαόν, των πολεμουμένων η ειρήνη, των χειμαζομένων η γαλήνη, η μόνη προστασία των πιστών.

Είτα ο Ιερεύς: Σώσον ο Θεός τον λαόν σου…

Κύριε ελέησον ιβ’. Ελέει και οικτιρμοίς … κ.λ.π.
Ωδή ζ’. Θεού συγκατάβασιν.

Παμμέγιστε Πρόδρομε, συν Ιεράρχαις αγίοις και Ασκηταίς, και τοις Μάρτυσι πάσι, πρεσβεύσατε επίσης Χριστώ τω Θεώ, όπως μι χαρίσηται πταισμάτων συγχώρησιν, και αξιώση τυχείν της Παραδείσου τρυφής.

Μαρτύρων ο έξαρχος, τροπαιοφόρε θείε Γεώργιε, και Δημήτριε, Θέκλα Βαρβάρα, Αικατερίνα τε, άμα Μαρίνη συν πάσαις ταις Μάρτυσιν, υπέρ ημών τον Χριστόν καθικετεύσατε.

Ο Μέγας Αντώνιος, συν Παχωμίω ανευφημείσθωσαν, και ο Σάββας ο θείος, Ευθύμιος, Θεοδόσιος, συν Μακαρίοις Εφραίμ, Ισαάκ ομού, συν τοις λοιποίς επαξίως νυν ευφημείσθωσαν.
Θεοτοκίον.
Ψυχής μου κατάβαλε, Χριστέ τον πόνον και ταύτην οίκτειρον, των Ιερομαρτύρων, Ιεραρχών τε και των Οσίων σου, ταις μεσιτείαις και της τεκούσης σε, και δώρησαί μοι πταισμάτων την άφεσιν.


Ωδή η’. Επταπλασίως κάμινον.

Νουν εμπαθή και άσεμνον, τον εμόν αγιάσατε, πανηγιασμένοι του Χριστού Απόστολοι, ώ Πέτρε, Ιάκωβε, και Ιωάννη φίλε Χριστού, Παύλε και λοιποί, των Μαθητών του Σωτήρος, συν τω σεπτώ Προδρόμω, και πάσι τοις Αγίοις, Προφήταις και Οσίοις και Μάρτυσι Κυρίου.

Νυν οι προ Νόμου Άγιοι, και εν Νόμω και Χάριτι, Δέσποτα Χριστέ, υπέρ εμού σοι δέησιν, προσφέρουσιν άπαντες, και συν αυτοίς η θεία πληθύς, των υπερκοσμίων, και αΰλων ταγμάτων, ών ταις λιταίς απάντων, κατοικτείρησον σώσον, ψυχήν απεγνωσμένην και κατακεκριμμένην.

Χορός αζύγων πάντιμε, οι εν Άθω ασκήσαντες, Πέτρε Αθωνίτα, θείε Αθανάσιε, Παύλε τε και Ιάκωβε, Νήφων, Σίμων, Ακάκιε, Νείλε, Κοσμά, Γρηγόριοι, συν τω Νήφωνι άλλω, και τω Αθανασίω, Βυζαντίου Ποιμένες, πρεσβεύσατε συν πάσιν ημάς ελεηθήναι.
Θεοτοκίον.

Ιχνηλατείν με Πάναγνε,τους οσίως βιώσαντας, δια πολιτείας εναρέτου ποίησον, εχθρούς καταράσσουσα, τους αφειδώς με θλίβοντας, και προς της σαρκός κατολισθαίνειν τα πάθη, απαύστως ενοχλούντας, ίνα χαίρων κραυγάζω, λαός υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας.

Ωδή θ’. Εξέστη επί τούτο.

Αγίων άπας δήμος Πατριαρχών, Προφητών, Αποστόλων, Μαρτύρων τε, Ιεραρχών, Οσίων ανδρών τε και γυναικών, Χριστόν εκδυσωπήσατε, παρρησίαν έχοντες προς αυτόν, τυχείν ημάς ελέους, τους πόθω εκτελούντας, υμών την μνήμην πανσεβάσμιοι.

Πληθύς Αγίων Πάντων πανευκλεής, οι ενώνυμοι πάντες ανώνυμοι, οι προ Χριστού, και εν τη χάριτι δαψιλώς, χαρίσμασι του Πνεύματος, καταπλουτισθέντες παντοδαποίς, μετά και των εν Άθω, πρεσβεύσατε Κυρίω, υπέρ των πόθω ευφημούντων υμάς.


Ορθόδοξος υπάρχει χριστιανός, ο προσώποις τρισί ένα Κύριον, ένα Θεόν, και ψυχή και γλώσση ομολογών, τους ούτω γουν πιστεύοντας, και ομολογούντας χριστιανούς, Τριάς ευλογημένη, Πάτερ, Υιέ και Πνεύμα, της βασιλείας σου αξίωσον.
Θεοτοκίον.
Πανύμνητε Παρθένε Μήτερ Θεού, των Αγίων απάντων δεήσεσι, πασών ομού Γυναικών Μαρτύρων Μοναζουσών, ο ύμνος ούτος γένοιτο, τω Μονογενεί σου Υιώ και σοι, ευσπρόδεκτος και τέλος, παράσχου δεξιών μοι, όπως σωθείς αεί δοξάζω σε.
Είτα.
Άξιόν εστίν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και Παναμώμητον και Μητέρα του Θεού ημών. Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον σε μεγαλύνομεν.

Και τα κάτωθι Μεγαλυνάρια των Αγίων Πάντων.
Των Αγίων Πάντων θείαν πληθύν, του Ευαγγελίου αμαράντους θείους καρπούς, δεύτε επαξίως, τιμήσωμεν εν ύμνοις, ως τούτων ταις πρεσβείαις δεινών ρυσθείημεν.
Άγγελοι, Αρχάγγελοι του Θεού, Πατριάρχαι πάντες και Προφήται πανευκλεείς, Απόστολοι θείοι, Μάρτυρες Ιεράρχαι, συν πάσι τοις Αγίοις ανευφημείσθωσαν.
Δεύτε ευφημήσωμεν οι πιστοί, τους Αγίους Πάντας, της Τριάδος τους εραστάς, του Χριστού τους άκρους, θεράποντας και φίλους, εν άσμασι τιμώντες, την μνήμην σήμερον.
Έχοντες εξάρχουσαν την Αγνήν, Νόες συν προφήταις, Αποστόλων θείους χορούς, Ιερομαρτύρων, Ιεραρχών Οσίων, υπέρ ημών τον Κτίστην καθικετεύσατε.
Τις μη εκπλαγείη ακουτισθείς, των Αγίων Πάντων, τους αγώνας και αρετάς, σώμα γαρ παραδόντες, υπέρ Χριστού αγάπης, αυτώ συμβασιλεύειν κατηξιώθητε.
Έφρυξαν φρυάγματα ζοφερά, πονηρών πνευμάτων, τους αγώνας υμών σοφοί, σάρκα γαρ φορούντες, ασάρκους πολεμίους, καθείλετε γενναίως, άπαντες Άγιοι.
Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι Πάντες μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εις το σωθήναι ημάς.

Το Τρισάγιον και τα τροπάρια:

Ήχος πλ. β’.
Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς˙ πάσης γαρ απολογίας απορούντες, ταύτην σοι την ικεσίαν, ως Δεσπότη, οι αμαρτωλοί προσφέρομεν, ελέησον ημάς.
Δόξα.
Κύριε ελέησον ημάς˙ επί σοι γαρ πεποίθαμεν. Μη οργισθής ημίν σφόδρα, μηδέ μνησθής των ανομιών ημών˙ άλλ’ επίβλεψον και νυν ως εύσπλαγχνος, και λύτρωσαι ημάς εκ των εχθρών ημών˙ συ γαρ ει Θεός ημών και ημείς λαός σου˙ πάντες έργα χειρών σου, και το όνομά σου επικεκλήμεθα.

Και νυν.

Της ευσπλαγχνίας την πύλην άνοιξον ημίν ευλογημένη Θεοτόκε˙ ελπίζοντες εις σε μη αστοχήσωμεν, ρυσθείημεν δια σου των περιστάσεων˙ συ γαρ ει η σωτηρία του γένους των Χριστιανών.
Μετά την Απόλυσιν και τον ασπασμόν, ψάλλομεν τα παρόντα τροπάρια.


Ήχος β’. Πάντων προστατεύεις.
Τάξεις των Αγγέλων αι λαμπραί, ένδοξοι Απόστολοι πάντες, γενναίοι Μάρτυρες, Πάνσοφοι Διδάσκαλοι και Ιερόαθλοι, των Οσίων ο σύλλογος, Προφητών, Δικαίων, Γύναια θεόλεκτα και πας Αγίων χορός, δέησιν προς Κύριον άμα, υπέρ των υμάς ευφημούντων , ώ θεομακάριστοι ποιήσατε.

Άπαντες οι Άγιοι Χριστού, τους την σεβασμίαν εικόνα, ασπαζομένους υμών, πάσης εκλυτρώσασθε βλάβης και θλίψεως, ορατών αοράτων τε, εχθρών και παντοίων, νοσημάτων Άγιοι ψυχής και σώματος, ρύσασθε δεόμεθα όπως, ως παντοδαπούς ευεργέτας, και θερμούς προστάτας υμών σέβομεν.